1. Αφαίρεση όγκων κεφαλής – τραχήλου & σύγχρονη αποκατάσταση

Αφορά στην αφαίρεση καλοήθων και κακοήθων όγκων της παρειάς, της παρωτίδας, των χειλιών, καθώς και ενδοστοματικών όγκων (γλώσσας, εδάφους στόματος κλπ), με ταυτόχρονο λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου όπου αυτό είναι απαραίτητο και άμεση αποκατάσταση των ελλειμμάτων που προκύπτουν.

Η αποκατάσταση γίνεται με διάφορες τεχνικές της επανορθωτικής χειρουργικής όπως τη μεταφορά ιστών από γειτονικές περιοχές σε σχέση με το έλλειμμα (τοπικοί κρημνοί) ή απομακρυσμένες περιοχές (ελεύθεροι κρημνοί). Στη τελευταία περίπτωση, η αποκατάσταση αφορά μεγάλα ελλείμματα που δεν είναι δυνατόν να αποκατασταθούν με τους υπάρχοντες διαθέσιμους γειτονικούς ιστούς, με αποτέλεσμα να χρειάζεται η μεταφορά ζωντανών ιστών από άλλες περιοχές του σώματος (αυτομεταμόσχευση).

Η μεταφορά αυτή γίνεται με μικροχειρουργικές τεχνικές, δηλαδή με αναστομώσεις (με τη βοήθεια χειρουργικού μικροσκοπίου) των αγγείων (αρτηριών και φλεβών) του ιστού που μεταφέρεται, με τα αγγεία της περιοχής που αποκαθίσταται. Είναι αυτονόητο ότι η έγκαιρη διάγνωση, έχει ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνο γιατί αυτή επηρεάζει τη πρόγνωση και τη τελική έκβαση της νόσου, αλλά και γιατί όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος που πρέπει να αφαιρεθεί, τόσο μεγαλύτερο είναι και το έλλειμμα ιστών που θα προκύψει. Έτσι αυξάνεται ο χρόνος της επέμβασης και αυτή καθίσταται πολυπλοκότερη.

Στη περιοχή αυτή με τα τόσα ευγενή όργανα, οι αποκαταστάσεις σύνθετων ελλειμμάτων γίνεται πρωτίστως για λειτουργικούς λόγους (αναπνοή, μάσηση, κατάποση, φώνηση κλπ) και συχνά απαιτείται να είναι «τρισδιάστατες», καθώς πρέπει να καλυφθούν κοιλότητες και να απομονωθούν ανατομικές δομές.

Κύριο μέλημα του επανορθωτικού χειρουργού πρέπει να είναι η ριζική αντιμετώπιση της νόσου και η βελτίωση της ποιότητα ζωής αυτών των ασθενών.

Η διάρκεια νοσηλείας και αποθεραπείας των ασθενών που υποβάλλονται σε τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις, εξαρτάται κυρίως από την έκταση της επέμβασης, αλλά και από την γενική κατάσταση της υγείας τους, την ύπαρξη επιπλοκών κλπ. και μπορεί να κυμανθεί από μερικές ημέρες έως και μήνες, καθώς συχνά μπορεί να χρειαστούν μετεγχειρητική χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία, φυσιοθεραπείες, λογοθεραπείες κλπ.

2. Αφαίρεση όγκων δέρματος-υποδορίου και μαλακών μορίων και σύγχρονη αποκατάσταση.

Στη κατηγορία αυτή περιλαμβάνεται η αφαίρεση καλοήθων και κακοήθων όγκων του δέρματος, του υποδορίου και των υπόλοιπων μαλακών μορίων (μύες, περιτονίες), από απλούς σπίλους, κύστεις και λιπώματα, μέχρι καρκινώματα (βασικοκυτταρικά, ακανθοκυτταρικά), μελανώματα και σαρκώματα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, με ταυτόχρονη αισθητική και λειτουργική αποκατάσταση όπου αυτό είναι απαραίτητο.

Σε ότι αφορά τους κακοήθεις όγκους, είναι αυτονόητο ότι η έγκαιρη διάγνωση, έχει ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνο γιατί αυτή επηρεάζει τη πρόγνωση και τη τελική έκβαση της νόσου, αλλά και γιατί όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος που πρέπει να αφαιρεθεί, τόσο μεγαλύτερο είναι και το έλλειμμα ιστών που θα προκύψει. Έτσι αυξάνεται ο χρόνος της επέμβασης και αυτή καθίσταται πολυπλοκότερη.

Η αποκατάσταση των ελλειμμάτων που προκύπτουν, γίνεται με διάφορες τεχνικές της επανορθωτικής χειρουργικής όπως τη μεταφορά ιστών από γειτονικές περιοχές σε σχέση με το έλλειμμα (τοπικοί κρημνοί) ή απομακρυσμένες περιοχές (ελεύθεροι κρημνοί). Στη τελευταία περίπτωση, η αποκατάσταση αφορά μεγάλα ελλείμματα που δεν είναι δυνατόν να αποκατασταθούν με τους υπάρχοντες διαθέσιμους γειτονικούς ιστούς, με αποτέλεσμα να χρειάζεται η μεταφορά ζωντανών ιστών από άλλες περιοχές του σώματος (αυτομεταμόσχευση). Η μεταφορά αυτή γίνεται με μικροχειρουργικές τεχνικές, δηλαδή με αναστομώσεις (με τη βοήθεια χειρουργικού μικροσκοπίου) των αγγείων (αρτηριών και φλεβών) του ιστού που μεταφέρεται, με τα αγγεία της περιοχής που αποκαθίσταται.

Η διάρκεια νοσηλείας και αποθεραπείας των ασθενών που υποβάλλονται σε τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις, εξαρτάται κυρίως από την έκταση της επέμβασης, αλλά και από την γενική κατάσταση της υγείας τους, την ύπαρξη επιπλοκών κλπ. και μπορεί να κυμανθεί από μερικές ημέρες έως και μήνες, καθώς συχνά μπορεί να χρειαστούν μετεγχειρητική χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία, φυσιοθεραπείες κλπ.